Miedziane misy, mosiężne dzbany – to prawdziwa klasyka

Mosiądze dzielą się na te odlewnicze i do obróbki plastycznej. Potrafimy z nich korzystać od tysiącleci. Miejsce odkrycia i upowszechnienia tego materiału to dzisiejsze obszary Indii. Podstawowym składnikiem stopu jest cynk, z zawartością nawet do 40%. Podział mosiądzów do obróbki plastycznej jest następujący dwuskładnikowe i ołowiowe oraz bezołowiowe wersje stopów wieloskładnikowych naczynia miedziane .

O spiżach i brązach bez tajemnic

Definicja brązu to stop, którego uzupełniającym składnikiem może być mangan, beryl, krzem, cyna, aluminium, ołów i wiele innych pierwiastków, a nawet ich związki. W całym stopie suplement do miedzi musi wynieść powyżej 2 %, i wtedy (w zależności od uzupełnienia) nazywa się: brąz cynowy, aluminiowy, cynowy itp. Uzbrojenie, błyskotki, grzebienie, naczynia identyfikowane jako miedziane w starożytności były tworzone z brązu cynowego. Udaje się z udziałem brązów wykonywać złożone formy, gdyż ich cechą jest mały stopień rozprężeń. Tak więc brązy rewelacyjnie nadają się do odlewania posągów. Wyróżnia go dodatkowo zwiększona odporność na kaprysy pogody, duża odporność na ścieranie i ogólna wytrzymałość. Jak powszechnie wiadomo, brązy do obróbki plastycznej wykazują odporność na rdzę, są „elastyczne” i sprawdzają się w lutowaniu czy spawaniu.

Co różni mosiądz od spiżu?

Materiał zwany spiżem jest stopem miedzi z cyną, ołowiem i cynkiem – czasem można zaliczyć ten rodzaj do brązów. Definiuje je zwiększona zawartość cyny niż w klasycznym brązie. Dodatek ołowiu to 2-6%, a zawartość cynku – 2-7% składu mieszanki. Tak samo doskonale jak brąz spiż wytrzymuje ścieranie i korodowanie. Stop ten znano już przed naszą erą – znajdował użycie przy wyrobie mieczy, podobnie jak inne odlewy miedziane – jako naprawdę twarde tworzywo. W średniowieczu ze spiżu ludwisarze odlewali dzwony, natomiast w czasach późniejszych rusznikarze – działa. To wspólne zastosowanie spiżu stało się powodem przetopienia wielu dzwonów w broń. Aktualnie spiż ceni się przede wszystkim w środowisku rzeźbiarzy, używa się go do wyrobu elementów dekoracyjnych.